Badanie kału u dzieci, zwłaszcza najmłodszych, to istotny element diagnostyki, szczególnie w przypadku problemów trawiennych, biegunek, obecności śluzu czy krwi w stolcu. Jednak poprawne przygotowanie próbki do badania jest kluczowe, aby wynik był miarodajny. W artykule znajdziesz praktyczne porady, jak prawidłowo pobrać kał do badania u niemowląt oraz dzieci korzystających z pieluszek oraz u dzieci, które używają nocnika.

Pobieranie próbki kału z pieluszki

W przypadku niemowląt i dzieci korzystających z pieluszek, proces pobierania materiału do badania wymaga szczególnej uwagi, aby zapewnić, że próbka jest jak najbardziej wolna od zanieczyszczenia moczem. Oto kroki, które warto zastosować:

• Szybkie działanie: Najlepsze próbki kału to te, które zostały pobrane zaraz po wypróżnieniu. Nie należy zostawiać dziecka z pełną pieluszką na dłuższy czas, ponieważ kontakt z moczem może wpłynąć na wynik badania.

• Oddzielenie kału od moczu: Idealnie jest uchwycić kał jeszcze zanim zmiesza się z moczem. W przypadku niemowląt noszących pieluszki, warto często zmieniać pieluszkę, aby w razie potrzeby szybko pobrać świeżą próbkę. Można również spróbować rozpoznać moment, kiedy dziecko będzie się wypróżniać i umieścić pod jego pupą chłonny materiał lub specjalną wkładkę, która ułatwi pobranie kału.

• Zwracaj uwagę na konsystencję i domieszki: Próbka powinna być pobrana z kilku miejsc, ze szczególnym uwzględnieniem pobrania kału z obecnością śluzu czy krwi. Taka próbka pozwoli na dokładniejszą analizę i pomoże w postawieniu trafnej diagnozy.

Pobieranie próbki kału z nocnika

Dzieci, które już potrafią korzystać z nocnika, również wymagają odpowiedniego przygotowania próbki kału, aby zapewnić jej wiarygodność. Oto, jak to zrobić:

• Czystość nocnika: Przed rozpoczęciem pobierania próbki należy dokładnie umyć, wyparzyć oraz zdezynfekować nocnik, aby uniknąć zanieczyszczeń. Najlepiej aby dziecko korzystało z nocnika bez wcześniejszego opróżniania pęcherza. Jeśli to konieczne, upewnij się, że dziecko najpierw opróżni pęcherz do toalety, a dopiero później usiądzie na nocnik, aby zebrać samą próbkę kału. Ważne jest, aby unikać bezpośredniego pobierania próbki kału z nocnika. Choć nocnik jest wyparzany, staramy się pobierać materiał bez kontaktu z jego powierzchnią, aby zapewnić jak najwyższą czystość próbki.

• Obserwuj kał: Podobnie jak w przypadku niemowląt i dzieci korzystających jeszcze z pieluszki, należy zwrócić uwagę na konsystencję kału, obecność śluzu oraz krwi. Te cechy są ważne w diagnostyce i warto zadbać, aby próbka zawierała te elementy, jeśli są one widoczne.

• Pobranie próbki: Po wypróżnieniu dziecka należy przenieść odpowiednią ilość kału do specjalnego pojemnika do badania, używając czystej szpatułki. Ważne, aby próbka była pobrana z kilku miejsc stolca, aby wynik był jak najbardziej dokładny. Po pobraniu pojemnik szczelnie zamykamy i podpisujemy pojemnik imieniem i nazwiskiem pacjenta oraz datą i godziną pobrania materiału. 
  

Ogólne zasady prawidłowego pobierania próbek kału

W aptekach dostępne są specjalne, jednorazowe pojemniki na próbki kału, które zazwyczaj są wyposażone w szpatułkę. Warto pamiętać o kilku zasadach:

• Próbka nie powinna mieć kontaktu z moczem lub wodą: Zarówno mocz, jak i woda (np. z toalety) mogą zafałszować wyniki badania, dlatego ważne jest, aby próbka była „czysta”, bez żadnych dodatkowych płynów.

• Przechowywanie próbki: Najlepiej pobrać probówkę bezpośrednio przed przyjazdem Specjalisty. Jeżeli nie jest to możliwe, kał po pobraniu należy przechowywać w lodówce (2-8 stopni C) przez maksymalnie 24 godziny.

• Pojemnik oraz ilość kału: Kał należy pobrać do specjalnego pojemnika przy użyciu umieszczonej w pojemniku łopatki. Ilość materiału potrzebna do analizy jest zależna od ilości badań, standardowo jest to 1/3 wysokości pojemnika. Pojemnik można zakupić w każdej aptece. 

• W przypadku badania kału na posiew ważne jest aby kał pobrać do pojemnika sterylnego (jałowego).